W rozmowie wezmą udział Beata Izdebska-Zybała, Małgorzata Zawadzka i Robert Papieski – edytorzy tekstów iwaszkiewiczowskich oraz redaktorzy Mateusz Werner i Leszek Bugajski.
Teksty można poczytać, klikając w okładkę i spis treści.
Na spotkanie zapraszamy w niedzielę 17 marca o godz. 17.00 do Muzeum Iwaszkiewiczów w Stawisku, Podkowa Leśna, ul. Gołębia 1.
Od poniedziałku będzie w sprzedaży w dobrych księgarniach i salonach prasowych oaz przez zakładkę
Wersja elektroniczna numeru dostępna w e-Kiosku i na Nexto.pl.
Pismo w obu wersjach można zaprenumerować.
Do numeru można zajrzeć, klikając w okładkę.
Warszawa, 4/
Z sugestii Twoich wierszy niepodobna się wyzwolić. Właściwie mówię o sobie. Znam ich niebezpieczeństwo dla autora, a także dla czytelnika. Ten pozornie nonszalancki, udręczony kunszt, to ich wygięcie… Są kruche, wspaniałe i przerażające. Na pewno przyjdzie czas, przypuszczalnie niezadługo, kiedy będą pisać o Tobie studia – aby się spod tej władzy wyłamać. I tak będziesz jednym z czołowych artystów Twego pokolenia. To brzmi okropnie pretensjonalnie, ale jest oczywistą prawdą dla tych, którzy umieją słuchać i wiedzą, co pod tym rygorem dzieje się podskórnie.
Wczoraj wieczorem – po mnóstwie rozpraszających spraw – nareszcie znalazłem godzinkę skupienia, odnalazłem mój właściwy „czas psychologiczny” i przeczytałem w tomie ósmym Pism Orzeszkowej jej nowelę Złota nitka4. Pomyślałem o Tobie. Ten banalny tytuł kryje arcydzieło. Są tam wszystkie elementy, które stanowią o wielkości. Taka sobie zwyczajna historyjka, w której jest wszystko, jakiś jeden los w skrócie – cały los, jego bezpowrotna żałosność, niecofniony fatalizm czasu, który komponuje istnienie. Prawda takiego drobiazgu jest wstrząsająca. I pomyślałem jeszcze jedno: w jakim tempie, z jaką siłą, ofiarnością i naturalnością potrafili żyć ludzie tamtego pokolenia, aby tak móc utożsamić się ze światem, tak wiedzieć, tak powoli, bezopornie i sprawiedliwie narastać. Że im to było dane, a my patrzymy ku temu z utęsknieniem.
Mój Drogi, pozdrawiam Cię serdecznie i proszę o pamięć
St Napierski
Miesięcznik powstał w Krakowie, w 1950 roku został przeniesiony do Warszawy. Wydawany był początkowo przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik”; wydawcy zmieniali się kilkakrotnie. Od 1 kwietnia 2010 roku wydawcą pisma jest Instytut Książki. Pismem kierowali kolejno: Kazimierz Wyka, Adam Ważyk, Jarosław Iwaszkiewicz, Jerzy Lisowski, Bohdan Zadura, a od lutego 2021 roku Mateusz Werner.
„Twórczość” drukuje współczesną polską poezję i prozę, eseje i szkice literackie poświęcone literaturze polskiej i światowej, a także materiały archiwalne: dzienniki i korespondencję ważnych postaci polskiego życia literackiego.
Wśród autorów pisma są nobliści (Wisława Szymborska, Czesław Miłosz), wybitni polscy poeci i pisarze (m.in. Tadeusz Różewicz, Julia Hartwig, Jarosław Marek Rymkiewicz, Sławomir Mrożek, Wiesław Myśliwski), ale także debiutanci.
Można w nich znaleźć informacje o wszystkich drukowanych w danym roku tekstach i ich autorach, a także bohaterach esejów, mniejszych szkiców i recenzji książkowych.
Baza będzie stopniowo powiększana, obejmując roczniki archiwalne aż do 1945 roku.