E-wydania wrześniowej „Twórczości” można kupić na nexto.pl oraz na e-kiosk.pl
Miesięcznik w obu wersjach można także zaprenumerować.
Od poniedziałku do piątku o godz. 12.10 można słuchać wierszy Zbigniewa Herberta w wykonaniu autora lub w interpretacji aktorów.
Od marca do końca grudnia Dwójka zaprezentuje około czterystu wierszy poety od debiutanckiej Struny światła (1956) po ostatni Epilog burzy (1998).
Opowieść filmowa
Opowieść filmową poprzedzam prze‑powieścią: o wydarzeniach z życia i wydarzeniach powiązanych z życiem Adama Mickiewicza w latach 1840–1855. Prze‑powieść mówi o tak zwanych „faktach”, czyli o tym, co się wydarzyło. Opowieść filmowa dotyczy wydarzeń, które mogły się wydarzyć na styku wypadków wydarzonych, czyli opowieść filmowa odkrywa tajemne i intymne związki pomiędzy wypadkami.
Odkrycie tajemnych i intymnych związków pomiędzy wypadkami (zadanie artysty) wydarzonymi w ciągu siedemdziesięciu czterech dni i nocy Adama Mickiewicza podróży na Wschód: do Stambułu (Konstantynopola) i do Burgas, w ciągu tysiąca siedmiuset siedemdziesięciu siedmiu (bez kilku minut) godzin Wielkiego Wędrowania, od 22 września do 26 listopada 1855 roku wymaga prze‑powiedzenia wydarzeń z życia Adama Mickiewicza co najmniej od roku 1840 (zadanie historyka).
Historyk stara się dotrzeć do prawdy. Artysta też stara się dotrzeć do prawdy, ale trochę inaczej niż historyk: przez udaną fikcję. Fikcja udaje się wtedy, kiedy odsłania ukryte zakamarki prawdy historyka, czyli fikcja jest prawdziwa, jeśli jest nie‑udana. Historyka i artystę łączy potrzeba opowiadania historii.
Opowieści historyka i artysty tworzą otwartą całość, bo tę samą historię opowiedzieć można jeszcze raz i jeszcze raz, i można opowiadać ją dopóty, dopóki sens opowieści się nie wyczerpie. A ponieważ sens ciekawych opowieści nigdy się nie wyczerpuje, nie można zaniechać ich prze‑ powiadania.
Krótką kronikę wydarzeń opieram na wielkim dziele: na odpowiednich tomach „Kroniki życia i twórczości Adama Mickiewicza” oraz na „kroniczkach” poprzedzających „Listy” Adama Mickiewicza w Wydaniu Rocznicowym jego „Dzieł” (2003–2005). Niektóre drobiazgi dorzucam z innych źródeł, których z powodu ułomności pamięci już nie potrafiłbym wskazać.
Miesięcznik powstał w Krakowie, w 1950 roku został przeniesiony do Warszawy. Wydawany był początkowo przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik”; wydawcy zmieniali się kilkakrotnie. Od 1 kwietnia 2010 roku wydawcą pisma jest Instytut Książki. Pismem kierowali kolejno: Kazimierz Wyka, Adam Ważyk, Jarosław Iwaszkiewicz, Jerzy Lisowski, a od 2004 roku Bohdan Zadura.
„Twórczość” drukuje współczesną polską poezję i prozę, eseje i szkice literackie poświęcone literaturze polskiej i światowej, a także materiały archiwalne: dzienniki i korespondencję ważnych postaci polskiego życia literackiego.
Wśród autorów pisma są nobliści (Wisława Szymborska, Czesław Miłosz), wybitni polscy poeci i pisarze (m.in. Tadeusz Różewicz, Julia Hartwig, Jarosław Marek Rymkiewicz, Sławomir Mrożek, Wiesław Myśliwski), ale także debiutanci.
Można w nich znaleźć informacje o wszystkich drukowanych w danym roku tekstach i ich autorach, a także bohaterach esejów, mniejszych szkiców i recenzji książkowych.
Baza będzie stopniowo powiększana, obejmując roczniki archiwalne aż do 1945 roku.