Zbiór zawiera wszystkie publikowane utwory pisarza oraz dwa teksty dotychczas niepublikowane.
„Autorowi Gwiezdnego księcia udało się niezauważenie przejść obok sprzeczności dyskursów modernistycznych ku nowym, jeszcze niewyraźnym możliwościom. I to sprawia, że jego proza wciąż pozostaje aktualna, choć nie rości sobie pretensji do komunikowania uniwersalnych prawd” – ze wstępu Przemysława Kaliszuka.
Od poniedziałku do piątku o godz. 12.10 można słuchać wierszy Zbigniewa Herberta w wykonaniu autora lub w interpretacji aktorów.
Od marca do końca grudnia Dwójka zaprezentuje około czterystu wierszy poety od debiutanckiej Struny światła (1956) po ostatni Epilog burzy (1998).
Dwudziestego szóstego października 1985, o wpół do dwunastej w południe, w mieszkaniu Jerzego Korczaka przy Chełmońskiego 22/6 w Poznaniu trwa akcja Służby Bezpieczeństwa, wspomaganej przez Milicję Obywatelską, utajniona pod kryptonimem „Olejarnia”. W związku z nielegalnym zgromadzeniem zatrzymani zostają przedstawiciele warszawskiego, krakowskiego, gdańskiego, łódzkiego, bydgoskiego, szczecińskiego i poznańskiego niezależnego środowiska literackiego, pisarze Edward Balcerzan, Andrzej Braun, Krystyna Byczewska, Kazimierz Dziewanowski, Marian Dźwinel, Bolesław Fac, Andrzej Jarecki, Maria Kalota-Szymańska, Ryszard Krynicki, Bogusława Latawiec, Irena i Egon Naganowscy, Ewa Najwer, Jerzy Pachlowski, Jan Prokop, Sergiusz Sterna-Wachowiak, Andrzej Szczypiorski, Wiesław Paweł Szymański, Jerzy Urbankiewicz, Eugeniusz Wachowiak, Tadeusz Żukowski oraz Jerzy Korczak z żoną Teresą, ich współlokatorką i znajdującymi się w mieszkaniu znajomymi, Anną Burkową i Aldoną Rudnicką. Zatrzymanych pod zarzutem uczestnictwa w konspiracyjnym zjeździe pisarzy, przewozi się „sukami” i „łazikami” do Wojewódzkiego Urzędu Spraw Wewnętrznych przy Kochanowskiego, utajnionego pod kryptonimem „Gimnazjum”. Poddaje się ich rewizjom i przesłuchaniom, po czym wypuszcza pojedynczo na wolność, co trwa mniej więcej do wpół do piątej po południu. Zamiejscowym nakazuje się natychmiastowe opuszczenie miasta, miejscowym bezzwłoczne udanie się do domów.
Jest sobota, a w poniedziałek w samo południe docent Balcerzan ma odebrać w Belwederze akt nominacji profesorskiej. Mówi o tym Prokopowi, a my z Krynickim i Szczypiorskim, przy jednym stole w świetlicy, do której doprowadza się pisarzy po przesłuchaniach, chcąc nie chcąc słyszymy ich cichą rozmowę. Szczypiorski spogląda na zegarek, coś półgłosem oblicza i zwraca się do Balcerzana:
Szczypiorski: No, to pan nie zdąży.
Balcerzan: Jak to?
Szczypiorski: W takich sytuacjach zwykle dają czterdzieści osiem godzin aresztu, to pan nie zdąży na dwunastą do Warszawy w poniedziałek.
Balcerzan: ?!
Szczypiorski: Niech pan im powie, żeby nadali faks do Belwederu…
Balcerzan: !?
Szczypiorski: …że pan nie zdąży, bo właśnie siedzi pan zamknięty na esbecji.
26 października 1985
Miesięcznik powstał w Krakowie, w 1950 roku został przeniesiony do Warszawy. Wydawany był początkowo przez Spółdzielnię Wydawniczą „Czytelnik”; wydawcy zmieniali się kilkakrotnie. Od 1 kwietnia 2010 roku wydawcą pisma jest Instytut Książki. Pismem kierowali kolejno: Kazimierz Wyka, Adam Ważyk, Jarosław Iwaszkiewicz, Jerzy Lisowski, a od 2004 roku Bohdan Zadura.
„Twórczość” drukuje współczesną polską poezję i prozę, eseje i szkice literackie poświęcone literaturze polskiej i światowej, a także materiały archiwalne: dzienniki i korespondencję ważnych postaci polskiego życia literackiego.
Wśród autorów pisma są nobliści (Wisława Szymborska, Czesław Miłosz), wybitni polscy poeci i pisarze (m.in. Tadeusz Różewicz, Julia Hartwig, Jarosław Marek Rymkiewicz, Sławomir Mrożek, Wiesław Myśliwski), ale także debiutanci.
Można w nich znaleźć informacje o wszystkich drukowanych w danym roku tekstach i ich autorach, a także bohaterach esejów, mniejszych szkiców i recenzji książkowych.
Baza będzie stopniowo powiększana, obejmując roczniki archiwalne aż do 1945 roku.