*

przejrzystość świata jest tajemniczo ograniczona

po tylu latach prób staram się to pojąć

kiedy stary pies znów budzi mnie do życia

każdego ranka coraz wcześniej

balkon naśladuje śródziemnomorskie ogrody z mgiełką

i krzyczą mewy w przelocie nad królewską rzekę

siedzę tu bezludny czytam pod winoroślą

umarłą poetkę Gerstl

„język jest jedynym rajem

z którego nie można nas wypędzić”

o piątej rano

nasze wakacje wciąż czekają na odwiedziny

nowa wyspa wynurza dopiero z morza peryskopy palm

na razie podnoszę psa

bo już nie umie wskoczyć na fotel

uczymy się stale ale potem szumna wiedza odchodzi

ten jamnik jest czyimś sumieniem

[…]