Jeszcze tam jestem, nie trać pewności, że oto niewidocznie,

ale idę tam, gdzie podążam. Malowniczo wtłoczony pod listy

zakupów, rachunki, sprawunki, zapisy, akty nadania, wszystkie

kroje czcionki i kształty odręcznego pisma. Niech nie opuszcza

ciebie niepokój, że pod bębnami kabla, stosami gnijących palet,

w tłumie złączek bez chwili wytchnienia koduję, transmituję i

złośliwie zmieniam częstotliwości. Jestem i nigdy mnie nie zabrakło.

Nie próbuj mnie powstrzymać, kiedy odwracam się, by wyłączyć

wizję, odkleić się od tak zwanej rzeczywistości, żeby naprawdę

coś przeżyć.