ale mi jeden konar

wyłamał się z agonii

i jestem gotów gonić

przelotną dendrolożkę,

chociaż przed zgonem troszkę

żałowałem, że raczej

byłem dzikim partaczem

w tej materii (bez ducha),

bo nie chciałem posłuchać

dobrych rad i, rad nierad,

byle jaki umieram

teraz, kiedy już prawie

coś tam wiem o zabawie

w to sztuczne oddychanie,

zanim się zmartwychwstanie.