te ciała leżą, co z nimi zrobić

gdzie kończy się język, zaczyna się skóra

ten wstyd więcej mówi, o sobie i o nas

nie zważa na słowa, to on jest gaduła

bez odpowiedzi, jest tylko dotyk

mieszamy litery, plączemy zdrętwienia

milczenie się poci, materia marudzi

stłucz mną chociaż okno

jestem przecież tylko niedopaloną cegłą

ale pięknie wiązałaś na niej kokardę ze światła.