Kwitnie magnolia w cudzym ogrodzie.

Chce się umrzeć, ale trzeba mówić

ustami pełnymi kamieni i gwoździ,

ustami pełnymi krwi.

Wypowiadać słowa zamiast tych, z których wyjęto duszę.

Jak się dowiedzieć, co oni chcieli powiedzieć?

Mów, poeto,

mów, chociaż nie masz żadnego prawa,

a kiedy nie będzie się już dało wytrzymać –

wypluwaj krew przez kamienie i gwoździe.

I mów dalej.

Serca rozgniecione, jabłko nie trzyma się razem.

Kwiaty dumnie otwarte na wiosenne słońce.

Bezwstyd przyrody.

Wstyd żywych.

Ostre kamienie słów

w wyschniętych ustach.