niech kto mysz

nie ryczy jak lew

kto żółw

nie udaje gazeli

kto gęś

nie zazdrości bielikowi

że się nad górami bieli

kto mucha

niech brzęczy Bogu do ucha

i przypadkiem nie liczy

że wyda z siebie

trel słowiczy

„wszak nie doleci słońca sowa”

ale z księżycem może być na ty

tam zaś

„gdzie koń pociągnąć nie zdoła”

osioł wkracza do gry

i niech pszczoła pszczołą

już zostanie

wśród płatków róży niech się kręci

bez niej byłoby

na tej Ziemi

o wiele więcej

               śmierci

niech każdy

będzie nie tyle Kimś

                co sobą

i niech się nie puszy

bo w każdym

ta sama stwórcza

iskra

tli się

na dnie duszy

i niech Baran

Baranem

pozostanie na amen

nie wycofuje się z Barana rakiem

by być Miłoszem Szymborską

czy

Barańczakiem

bo niewysoko

niedaleko

pofrunie

poezja

strojna

nawet w cudne

lecz w piórka cudze