5/2025
Wojciech Kopeć
Pieśń dziesiąta
Czynności proste, ale niepoukładane:
Rozbiórka plaży, linii brzegowej, widoków
Na doki, żółty czerstwy pył, w którym szpitale,
A z którego powietrze; to dzielenie światła
Jakby było długiem. Rzecz wyjątkowo prosta,
Lecz źle poukładana: tąpnięcie większe od
Warunków zgody (ta nie stanowi o celach,
Narodzinach, jest raczej czymś na kształt „nastroju”),
Każde ze słów takich jak „wykaz”, „perspektywa”,
„Narzecze”, „humbug”; reszta to wargi, pęknięty
Obiektyw. Zdjęcie miasta, jakby było linką,
Ruchem wstecznym, ciężarkiem – w takiej kolejności,
W jakiej poruszają się rzeczy – te szczególnie
Proste, lecz oporne na uporządkowanie:
Seria podpaleń mienia, zderzenia czołowe,
Samotny przewrót (prawo do podstawiania jest
Miarą zdjętą z widoku), rozpruty magazyn,
A z nim stawanie obok. Reszta należy do
Porządku oka, bo jest niepoukładana –
Pył, mgła, kolejny kryzys, zawieszenie zgody.
