Jan Amos Komeński (1592–1670) był teologiem i biskupem Braci Czeskich, pisarzem religijnym, autorem nowatorskiej, panzoficznej koncepcji pedagogicznej, mającej na celu wszechstronną naprawę porządku społecznego w duchu odnowionego chrześcijaństwa. Pierwsza wersja Labiryntu świata i lusthauzu serca powstała w 1623 roku, a tekst definitywny zawiera wydanie z 1663. Kilka rozdziałów powstało w Lesznie, gdzie Komeński przez kilkanaście lat mieszkał na wygnaniu między rokiem 1628 a 1656.

Najpopularniejsze dzieło Komeńskiego ukazało się po polsku pod tytułem Labirynt świata i raj serca w tłumaczeniu i opracowaniu pastora Jana Pindóra nakładem Towarzystwa Ewangelickiego w Cieszynie w 1914 roku, kiedy Cieszyn przynależał jeszcze do Austro‑Węgier. Jak dotąd nie ma literackiego przekładu tego utworu na język polski. Po 1918 roku nie wznowiono w Polsce także przekładu Jana Pindóra.