Jadłem świat żeby stworzyć puste miejsca

ponieważ nie mogłem wytrzymać bez tajemnic

a że pustka jest najłatwiejszą i najdotkliwszą z nich

to stoję na tle dziurawego ekranu a projektor

mnie oślepia przez to niektóre elementy historii

są nieczytelne wybrani bohaterowie nie mają twarzy

a samochody jadące autostradą wpadają do dziury

i wyjeżdżają z drugiej strony zupełnie inne

jakbym kiedyś siedział w środku jakbym użył

cudzego korpusu jakbym wyświetlił się na ścianie

i niebie albo dorysował księżycowi kreski przestrzenne

aby przejść nim do własnych ust i usiąść na języku

tak podpisuję dni i noce żebym nie zapomniał

że jestem główną częścią swojego czasu więc chcę

aby był pełen mnie abym nie stał się podpisem

który nie za bardzo można odczytać