Pewni wagi, miary i powtarzalności (kpią z tych, co widują anioły),

na wiele godzin odkładają swe ciała w bezbronność.

Zamykają oczy.

I ruszają w nieznane przestrzenie i czasy:

latają przedmioty, mrówki zamieniają się w słonie, gwiazdy spadają

pod nogi jabłkami.

Ale żadna to bajka, pozostają siebie świadomi w każdej radości i lęku.

Rano znów powstają wyznawcy mózgu.

Planują przyszłość.