Otwieraj każdą rzecz osobno,

jakby była zamknięta

na złoty kluczyk,

ostrożnie zdejmuj skórkę

z pomarańczy. Bowiem

nie ma innych sposobów

odnalezienia rzeczy

ukrytej w słowie.

Niech pisanie będzie ze słów

wolnych od słowników, ostrych

w działaniu i spokojnych

w domyśle, metafora

pojedna wszystkich.

I niech czmycha wąż

ukryty w zieleni,

czerwieni i czerni.

Niech ma swą szansę w trawie,

co przerasta ciało.

Posłuchaj, co mam ci do powiedzenia:

świadomość i upadek to jedno.

Nasze łzy są słone

a krew czerwona.

Kto szuka, nie znajdzie.

Lepiej zapalić wszystkie światła w domu

niż wyglądać przez okno.