Grześkowi Gajewskiemu i Januszowi Szuberowi z Sanoka

Boska marycha to opium dla ludu, zwłaszcza na wsi, gdzie chłop wypala trawkę⁵, a baba sieje mak. Futbol to też religia. Piłkarze są bożyszczami, a nawet bogami jak Cristiano, Maradona z „Ręką Boga” (udający panienkę) czy Messi – piłkarski mesjasz, nie ischias (mesjasz, co zapuścił korzonki na krzyżu). Ongi wierzący pisali na drzwiach imiona trzech króli: K+M+B. Tak jak sataniści K+M+B (Klaus + Maria + Brandauer – filmowy Mefisto). Dziś ludzie piszą imiona Trzech Króli Strzelców: B+B+C (Benzema + Bale + Cristiano) albo K+M+N (Kabaret + Moralnego + Niepokoju) na cześć Orłów Górskiego.

Królową sportu jest lekka atletyka, a królem sportu ciężka atletyka, czyli futbol – dyscyplina dla ciężko myślących. Bo jak to mówią: „Kto nie ma w głowie, ten ma w nogach”. W istocie, futbol to sport dla nóg. Dla tych, którzy mają dwie lewe ręce, ale lewą nogą potrafią zawiązać krawat. Którzy nie splamili sobie rąk uczciwą pracą ani nie wzięli fuchy⁶. To dyscyplina, w której tylko noga może w życiu do czegoś dojść, dorobić się wysokiej emerytury lub renty⁷, jeśli uszkodzi worek na kości⁸. Przykładem Lewy, który wyjechał na saksy, do F.C. Bauera w Bawarii⁹, i zarabia krocie.

Piłka nożna to sport nie tylko dla głupoli¹⁰, ale przede wszystkim dla Los Galác­ticos – kosmonautów¹¹, kretynów, którym żelazko¹² spadło na głowę i potrafią tylko strugać wariata¹³. To dyscyplina dla zdrowo kopniętych, główkujących bez głowy, dla patentowanych osłów i ich synów osiłków, championów (chamów z kulturą fizyczną) wiernych idei In corpore sano mens sana (w zdrowym ciele, zdrowe ciele) – dla tych, którymi nie rządzi głowa, ale karczycho. I nie zmienił tego Fryzjer, sprzedając mecze i goląc łepków na zapałkę¹⁴, by wyglądali mądrzej. Forma to treść życia każdego sportowca. Wyjątkiem bieg po zdrowie, zwany biegunką, gdzie liczy się treść żołądka.

Fenomen futbolu polega na tym, że na boisku wirtualna rzeczywistość staje się ważniejsza od realu. Dowodem system VAR, który fair play zastąpił faul play, a nawet samym play. Bo sędzia FIFA sobie z realu, nie UEFA mu, sprawdza nagranie i podej­muje decyzję nie na podstawie tego, co widział na własne oczy, ale co pokazali w telewizorze¹⁵.

Futbol to nie gra warta świeczki¹⁶, ale duże widełki finansowe¹⁷. To też współczesna bajka o Kopciuszku. Biedny trampkarz, żyjący na klepisku¹⁸, bez grosza przy duszy¹⁹, ledwie wiążący sznurówkę ze sznurówką, tzn. bosonogi, osiąga sukces. Chodzi odpicowany jak kornik na Święto Lasu²⁰, wszyscy są z nim na „Te”²¹, więc w nagrodę dostaje buta bez onucy²². Nie starego buta w podeszwy wieku, nie mądrego buta (puentę baletową), ale głupiego buta na nogę, który śmieje się jak głupi do syry, złotego i tylko lewego ma się rozumieć. A w nowym sezonie trampkarzom apiać baja się o Kopciuszku: „Za siedmioma girami, za siedmioma kulasami…”.