Stendhal w Czerwonym i czarnym powiedział o powieści, że jest „zwierciadłem, które obnosi się po gościńcu. To odbija lazur nieba, to błoto przydrożnej kałuży”. Tytuł jednej z książek krytycznych zmarłego niedawno Leszka Elektorowicza brzmiał Zwierciadło w okruchach. Po takim wstępie wiadomo, że omówienie listopadowego numeru zacznie się od prozy. Powieści w tym numerze nie ma, choć uważny Czytelnik może się domyślić, że Gać, między dawnymi i młodszymi lata to trzeci – wcześniej były Gać, wieś gminna (2013, nr 2) i Gać, erka przymierza (2016, nr 6) – fragment niemal w odcinkach co trzy lata drukowanej przez nas powieści autorskiego duetu Piotr Andrzejewski, Miłosz Waligórski. Powieścią nie jest Zzabaru Doroty Cieślik (jeśli już to powieścią w opowiadaniach), opowiadaniem z pewnością jest Mowna ludu Richarda A. Antoniusa, polskiego pisarza, który skrył się pod obcobrzmiącym pseudonimem. W zwierciadle tych próz, w zwierciadle ich języka odbijają się nieznane jeszcze polskiemu czytelnikowi lazury i kałuże. Nikt tak jeszcze nie opisał chyba współczesnej warszawskiej Pragi, różnorodności wielkomiejskich subkultur, jak zrobiła to Dorota Cieślik; rytm, tempo języka cechują też pozostałych autorów, utrzymując uwagę w napięciu i sowicie nagradzając za to satysfakcją intelektualną.

Inni bohaterowie numeru to między innymi Józef Czapski, któremu esej poświęca Adam Komorowski; Konrad Swinarski i jego niezrealizowany Hamlet z prób którego nagrania posłużyły Zuzannie Olbinskiej do rekonstrukcji wizji Ducha ojca; Leopold Tyrmand, którego sposób indywidualizacji postaci przez ubiór, modę opisał Piotr Prachnio; Dariusz Bitner, bohater kilku tekstów na wąskiej szpalcie. W rubryce Książka miesiąca recenzja Dariusza Nowackiego powieści Krzysztofa Bieleckiego Nóż, którą „Twórczość” drukowała w 2017 roku w numerze 10., pośród innych recenzji omówienie dwóch książek Artura Dudzińskiego (debiut na naszych łamach), które tu miały swe pierwodruki.