Bóg stworzył mnie,

nie dla samego siebie.

Stworzył, żebym mógł

ręce spleść z rytmem

innych rąk.

Żebym dorastał do miłości,

służył jej gorliwie, wytrwale.

Żebym miał poczucie,

że otrzymałem wszystko,

co jest i kim jestem.

Że niebo, o którym

wciąż mówimy, pełne jest

ziemskiego gwaru

a to, co zaistniało,

nie zostanie unicestwione.

Bóg nie spali świata,

bo nie ma w Nim

iskry ani ognia.