ktoś musi po zmarszczoną szyję zakopać tę część miasta

która już nie odrośnie jak ząb na przedramieniu

zostanie ślad na którym nikt nie nakreśli nowego

wytrzęsą nas w łyżce wody wyrzucą ze szklanki

narysują na dłoniach sine litery krzywe drzewa się

od nas w końcu odwrócą jak stare odbiorniki radiowe

w stołówkach od jedzenia które nie trzyma się talerza

z grymasem niezadowolenia portier wskaże drogę

na północ gdzie częstochowska drukarnia Słowo

którą reprezentował mój dziadek kiedy przyjmował

na audiencjach Tadeusza Różewicza w czapce niewidce

a może pilotce? na głowie