(podśpiewywanka

i boleniach)

wszystko się jeszcze trzyma

na słowo honoru

i słowie humoru

na tych czy innych receptach

wynalazców chorób

na nudzie

i niewyczerpanej ciekawości ciągu

dalszego:

tej najlepszej odżywce

elan vital

wszystko się jeszcze trzyma

na zawiasach

na plombach

na mostkach

na familijnych radostkach

na fantazji szkapiej

bo już nie ułańskiej

na rutynowych nawykach

koniecznych odwykach

wszystko się jeszcze trzyma na

trzeszczących rusztowaniach

kręgosłupa

powojennego

na peerelowskich fundamentach

na kapitalistycznych suplementach

na fałszywych komplementach

że „nic się nie zmieniasz”

na łataniu

masowaniu

tych i owych

organków

i organów

na remontach

prowizorium

które kiedyś wydawało się absolutorium

tych wszystkich anatomicznych puzzli

coraz mniej pasujących do siebie

dlatego

chrzęszczą

kłują

osteofitują

mają chwile

arytmii

zadyszki

wszystko się jeszcze trzyma

i będzie trzymać

do czasu

aż trzaśnie

praśnie zgaśnie

oko po oku

piętro po piętrze

komórka po komórce

i razem z niebem i ziemią

runie

ta misternie

sklecona

człowiecza Sagrada Familia

(gdzie nasze przejściowe

ziemskie

bytowanie)

*

i gdy znów odzyskam

chwilowo utraconą wolność

od wszystkiego

żeby stać się

właścicielem Niczego

ze stałym miejscem

lokacji

wszędzie i nigdzie