Czy jest w tym numerze coś wakacyjnego? I co to niby znaczy, że coś jest wakacyjne? Że coś się dobrze czyta? Trzy opowiadania Henryka Bardijewskiego – przypowieściowe, filozofujące, z poczuciem humoru, które pozwala z dystansem traktować nieprzesadnie przyjazny świat, czyta się świetnie; to samo można powiedzieć o Lizaczku Mateusza Kołozwarskiego, historii (nie)napisania opowiadania gejowskiego, czy o opowiadaniach Marty Hermanowicz. Opowiadanie Radosława Wiśniewskiego Trzecie widzenie znad szkierów to jakby współczesna norweska stroniczka z dziejów narodu i pielgrzymstwa polskiego i satysfakcje czytelnicze przynosi bardziej gorzkie, bo śmiech tu jest raczej przez łzy, a proza Grzegorza Wróblewskiego to lektura dla tych, co nie szukają w literaturze rozrywki. Kto się zmęczy Analizą biografii doktora Goebbelsa, będzie mógł odetchnąć przy Scenach z życia codziennego artystów (nieznanych i nowych) Sergiusza Sterny-Wachowiaka, zbiorze anegdot z czasów dawnych i nowszych o pisarzach i nie tylko pisarzach.

Wiersze różne i świetne (Piotr Matywiecki, Anna Matysiak, Antoni Pawlak, Alicja Rosé, Krzysztof Fedorowicz, Dominik Żyburtowicz). Wśród wielu recenzowanych w tym numerze ważnych książek również tomiki poetyckie kilku z nich.

Nic o piłce nożnej ani Na widnokręgu, ani w Notach, ani w Przeglądzie zagranicznym.