W opowiadaniu Janusza Koryla umiera tytułowy dziadek, umiera ze starości, jak to się umierało na wsi czy w małym miasteczku, a zanim umrze, przekazuje nastoletniemu narratorowi swoje skrzypce, wyrażając wolę, by chłopiec zagrał na tych skrzypcach na jego pogrzebie, i przekonanie, że chociaż wnuczek nigdy wcześniej nie miał w rękach tego instrumentu, to sobie poradzi.

Siedmioletnia Berenika Adler umiera na nowotwór żołądka i na to samo umiera ksiądz Muñoz, filozof etyk, założyciel sieci hospicjów (i celebryta), który próbuje za trzysta tysięcy euro szukać ratunku u światowej sławy wiedeńskiego onkologa w opowiadaniu Jarosława Dudycza Terapia.

W Ciuciubabce i kotach Jarosława Marka Rymkiewicza umiera Józef Oleszkiewicz, przyjaciel Mickiewicza, malarz i petersburski mistyk, opłakiwany przez swoje koty; koty, których Oleszkiewicz był opiekunem, też umierały na potęgę, a on na strychu swego domu urządził dla nich cmentarz, mumifikując je w piasku.

W Mickiewiczu w Stambule Krzysztofa Rutkowskiego, eseju noszącym podtytuł Opowieść filmowa, umiera Adam Mickiewicz.

Tak to się skomponowało na szerokiej szpalcie.

Esej Jarosława Marka Rymkiewicza, zapewne główna atrakcja numeru, będący fragmentem jego książki Adam Mickiewicz odjeżdża na żółtym rowerze i tekst Krzysztofa Rutkowskiego sprawiają, że to właśnie Mickiewicza można uznać za bohatera wrześniowego zeszytu; wrażenie to potwierdza szkic Anety Wiatr Jeszcze o górach. Część druga, Mickiewicz i kilka innych tekstów na wąskiej szpalcie.