Dwie prozy, które drukujemy w tym numerze, łączy nie tylko imię autorów. Niewinni Dariusza Muszera, mieszkającego w Hanowerze poety, prozaika i tłumacza, oraz Kto wyjął trupa, czyli Identyczna salwa Dariusza Bitnera mają zaskakujące pointy, tematem obu jest zbrodnia, ale tak naprawdę to utwory o Polsce i świecie, historii i kryzysie wartości. W przypadku Bitnera także gra z konwencją powieści detektywistycznej.

Miejsca i przemijanie, Zwierzęta, Rzeczy, Sztuka i literatura, Miłość, Pamięć to śródtytuły szkicu Bernadetty Darskiej Życie jako umieranie, poświęconego twórczości Wiesława Myśliwskiego. O najnowszej powieści tego znakomitego pisarza ucho igielne pisze w Książce miesiąca Andrzej Mencwel.

Sylwester Łazicki w eseju Borgesowskie wersje, czyli traktat o translatorskiej niekompetencji przedstawia recepcję twórczości autora Alefa w Polsce (do 31 marca 2018 roku ukazało się w Polsce łącznie 2746 utworów Borgesa). Czy może być coś interesującego w lekturze niekończącej się wyliczanki błędów popełnionych przez licznych tłumaczy? A jednak jest to lektura fascynująca, bynajmniej nie dlatego, że ktoś tu obrywa. Ten traktat napisany jest ze znajomością rzeczy i wielką kulturą, zwiększa wiedzę na temat Borgesa, uświadamia, czym tak naprawdę jest przekład i podnosi świadomość językową tego, kto ten traktat czyta. Z tekstem Łazickiego koresponduje brawurowy tekst Danuty Danek Zwierzenia. Przekład wte i wewte, czyli Waleria po polskiemu. Gdyby to nie Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego opublikowały książkę Barbary Juliany de Krüdener Waleria czyli listy Gustawa de Linar do Ernesta de G..., rzecz nie byłaby aż tak przygnębiająca.

Numer zamyka felieton Tadeusza Stefańczyka z cyklu Palcem na wodzie pisane i tak będzie do końca 2019 roku, LXXV roku ukazywania się „Twórczości”.