Czymś w rodzaju wspomnienia, ale też próbą ukazania dorobku Iwaszkiewicza jest napisany parę lat po śmierci Iwaszkiewicza tekst Władimira Frołowa, który opisuje też swoje z nim spotkania w Rosji i w Polsce, akcentuje jego związki z Rosją i Ukrainą, sporo miejsca poświęcając też dramatom Iwaszkiewicza (co nie dziwi, jako że książkę Frołowa Dramaturgia i teatr, którą wydały Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe w 1976 roku, Jarosław Iwaszkiewicz poprzedził wstępem).

Katarzyna Gędas swój obszerny szkic poświęca Iwaszkiewiczowi czytającemu, a podtytuł Warsztat recenzenta wskazuje, że przedmiotem jej zainteresowania jest też Iwaszkiewicz piszący o książkach, które to poletko – nie najważniejsze przecież – odgrywało w jego twórczości i polskim życiu literackim niezwykle istotną rolę. Autora wykonała benedyktyńską pracę, badając trzy tysiące książek z marginaliami z prywatnej biblioteki pisarza na Stawisku i przedstawiając pyszną antologię komentarzy Iwaszkiewicza o różnym charakterze, polemicznych, wartościujących, dopowiadających, językowych, komparatystycznych.

Archiwum (oprócz wspomnianego tekstu Frołowa w przekładzie Roberta Papieskiego), przynosi korespondencję Jarosława Iwaszkiewicza z Jerzym Lisowskim z lat 1961−1964 oraz wybór listów Iwaszkiewicza do Szymona Piotrowskiego z wiosny 1964 roku. Pasjonująca to lektura, ukazująca spojrzenie Iwaszkiewicza na ówczesną sytuację w Polsce i świecie, odsłaniająca kulisy życia literackiego, sytuację po tzw. Liście 34, momentami zabawna, momentami poruszająca do szpiku kości.

Takie też − poruszające − są drukowane w tym numerze wiersze: Urszuli Kozioł, Zbigniewa Mikołejki, Piotra Machula i wspomniane już Piotra Lachmanna.